het stormt en we krijgen onweer
het doet mij denken aan die ene keer
dat het stormde dat het hoos
ik was verdrietig ik was boos
er was een donder en een slag
zomaar op die doordeweekse dag
alles leek anders alles was nietig
behalve dit..ik was verdrietig
gewoon vijf woorden die iemand zei
die woorden opgedragen aan mij
een voor een uit een mond
terwijl ik daat verslagen stond
vijf woorden werden werkelijkheid
de harde onvoorspelbare realiteit
ik bleef de woorden herhalen keer op keer
de vijf woorden: ze is er niet meer