Honderdtachtig graden
blind voor het heden
de rug naar de toekomst
gezicht naar het verleden
om slechts met spijt te zien
wat was en is geweest of
had kunnen zijn misschien
omdraaien en verder lopen
weer leven en durven hopen
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, augustus 18, 2004 08:40 |
| ''Leven' is inderdaad een 'vallen en weer opstaan' (niets meer, maar ook niets minder). Mooi. Liefs / sunset |
|
| *** Lanaatje37***: | Woensdag, augustus 18, 2004 07:27 |
| eh.. ik kijk liever niet om... en probeer vooruit te kijken... hoewel ik de mooie herinneringen met me meedraag... liefs, Lia |
|
| Raira: | Woensdag, augustus 18, 2004 01:00 |
| ja.... de toekomst tegemoet, en de bagage op de trein naar het verleden mooi verwoord liefs raira |
|
| Marten: | Woensdag, augustus 18, 2004 00:51 |
| Glimlach met herkenning | |
Over dit gedicht
| Auteur: c. vandalon | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||