Kijk
Kijk naar de woeste golven.
Die het strand bedolven.
Het nimmer eindigende, eb en vloed.
Bruisend zijn water gloed.
Die met hun kracht.
Het zand houden in hun macht.
Elk korreltje wegspoelen.
Met hun kracht de weg voelen.
In elke oneffenheid.
Eén weg van gerechtigheid.
Niets dat ooit eens was.
Komt opnieuw van pas.
Schurende weg door het verleden.
Rotsen zijn in twee gespleten.
Met een kracht zich openbaard.
En alles in zichzelf opspaart.
Diane
Reacties op dit gedicht
| Hermans Dirk: | Woensdag, augustus 18, 2004 19:28 |
| prachtig neergezet | |
| Djerba: | Woensdag, augustus 18, 2004 17:09 |
| 't Verleden maakt je sterk voor de toekomst, prachtige woorden liefs, Djerba. | |
| Raira: | Woensdag, augustus 18, 2004 13:21 |
| prachtig, de elementen der natuur, als levensblik mooi gedaan liefs raira |
|
| melissa18: | Woensdag, augustus 18, 2004 10:34 |
| het strand heerlij.... zullen we samen gaan ;) dikke knuffel melissa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Diane | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||