Gevoelens op rijm.
T’is donker t’is nacht
Koningen koesteren hun kroon
Schapen kruipen in hun vacht
Onder Gods milde toorn
Wolven zijn op pad
Vermomd als schapen
Nooit zoveel liefgehad
T’lag nooit voor t’rapen
T’is de moeder van heldenkinderen
Die duistere maagd die oorlog heet
Doch Heeft zij nooit kunnen hinderen
Datgene dat ik lang voor haar weet
Dat pijn heel mooi kan zijn
En je Jahwe niet moest zien sterven
Om te weten,leiden is soms fijn
Doch niets kan de vrucht bederven
Die ik zie je graag heet
Al is het met veel omwegen
En beschrijvernissen van nakend leed
En overspoeld dit alles door de regen
Simpeler kan ik het niet zeggen
Anders kan ik het niet uitproesteren
Enkel om jou uit te leggen
Dat ik U wil blijven koesteren.
Sammeke.