Ik kan het niet, sorry..
Ik kan het niet, sorry..
Sorry, maar het lukt me gewoon niet,
ik kan niet praten,
ik hoop niet dat je me nu anders ziet.
Ik kan gewoon even niet praten,
het huilen staat me nader dan het lachen,
een hart vol met gaten..
Gaten van verdriet,
het wil even niet anders,
praten lukt gewoon niet..
Alles klapt dicht,
alleen maar tranen,
tranen stromen over mijn gezicht.
Ook al wil ik dit niet,
laat me maar even in mijn wereld,
het spijt me maar het wil gewoon even niet...
*Sorry lief, maar ik kan gewoon even niet praten.. fijn dat je me begrijpt en je me wilt helpen..*
Sorry, maar het lukt me gewoon niet,
ik kan niet praten,
ik hoop niet dat je me nu anders ziet.
Ik kan gewoon even niet praten,
het huilen staat me nader dan het lachen,
een hart vol met gaten..
Gaten van verdriet,
het wil even niet anders,
praten lukt gewoon niet..
Alles klapt dicht,
alleen maar tranen,
tranen stromen over mijn gezicht.
Ook al wil ik dit niet,
laat me maar even in mijn wereld,
het spijt me maar het wil gewoon even niet...
*Sorry lief, maar ik kan gewoon even niet praten.. fijn dat je me begrijpt en je me wilt helpen..*
Reacties op dit gedicht
| miranda klopman: | Donderdag, augustus 19, 2004 20:00 |
| in ieder geval fijn dat je het gevoel hebt dat iemand je begrijpt. | |
| juffie: | Donderdag, augustus 19, 2004 12:23 |
| Soms zegt de stilte meer dan honderduizend woorden. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Muwrleejn | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||