Een traan vol verdriet en pijn,
Dat het nooit meer zoals vroeger zal zijn.

Een traan met gevoelens van het binnenste –ik ,
Een grote zucht, en een klein gesnik.

Een traan van geluk of spijt,
Je wou iets groot, maar nu ben je het kwijt.

Wat zeggen tranen uit jezelf?
Binnenin is het net een gewelf,

Een oneindig doolhof ,vol met gangen en deuren,
Eens een verkeerde deur genomen, en hoopt dat het nooit meer zal gebeuren

Achter één deur ligt het hof van Eden,
Die je meeneemt, of terug gaat naar je verleden,

Waar je eens die traan hebt gelaten,
En die je misschien de kans weer doet waarmaken.

Is dit niet het doel van ons leven?
Op zoek naar de ene traan

Je wilt er alles voor geven
En als je het gevonden hebt ,vraag je je af
Is het gedaan...?