HEIMWEE
HEIMWEE
weggerukt
voorgoed
uit mijn leven
m'n adem stokt
de kilte raakt m'n hart
met jou
verdween
de warmte uit m'n leven
verscheurd
van verdriet
lege handen
van binnen koud
mijn eenzame pijn
de wens
bij jou te zijn
is iets wat niemand ziet
herinnering
warmte
en pijn
ik glimlach
denk aan je lach
huil van verlangen
wanneer wordt het weer dag?
zal er ooit een morgen zijn?
weggerukt
voorgoed
uit mijn leven
m'n adem stokt
de kilte raakt m'n hart
met jou
verdween
de warmte uit m'n leven
verscheurd
van verdriet
lege handen
van binnen koud
mijn eenzame pijn
de wens
bij jou te zijn
is iets wat niemand ziet
herinnering
warmte
en pijn
ik glimlach
denk aan je lach
huil van verlangen
wanneer wordt het weer dag?
zal er ooit een morgen zijn?
Reacties op dit gedicht
| kimmetjex:p: | Donderdag, augustus 19, 2004 23:38 |
| mooi gedicht!!maar wel triestig xxx kiss kimmetjex:p |
|
| Raira: | Donderdag, augustus 19, 2004 23:37 |
| aangrijpend gedicht, en alles lijkt zwart, maar er is licht in de nieuwe dag die je wenkt, want je leven gaat verder ondanks alle pijn en gemis, en de toekomst zal ook voor jou weer geluk te bieden hebben sterkte liefs raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ALIVE! | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 19 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||