opeens...
Opeens...
...die klik.
Daar was je.
Met je moddergrote ogen.
En o zo onverwacht.
Je keek me aan.
Lonkend van onder je ogen.
Verlegen, je ware aard verbergend.
Ik stond daar.
Keek toe en kon niks anders denken dan...
...laat haar geen voorbijganger zijn.
...die klik.
Daar was je.
Met je moddergrote ogen.
En o zo onverwacht.
Je keek me aan.
Lonkend van onder je ogen.
Verlegen, je ware aard verbergend.
Ik stond daar.
Keek toe en kon niks anders denken dan...
...laat haar geen voorbijganger zijn.
Reacties op dit gedicht
| Fantasiagirl: | Zaterdag, augustus 21, 2004 09:41 |
| leuk geschreven! Wat zou zij gedacht hebben op die moment? ;-) |
|
| Raira: | Vrijdag, augustus 20, 2004 21:07 |
| wat heb je dit mooi verwoord zeg, hopelijk is ze blijven staan liefs raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: duvelke | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||