tranen glijden langs mn wangen omlaag
tranen van verdriet
wat ik me toch afvraag
is er dan niemand die ze ziet?

wat gebeurd is is gebeurd
t is al lang verleden
niet altijd door mij goedgekeurd
maar toch bepaald t mijn heden

al een jaar lang aan het vechten
dood of verder leven
wie zal er belang aan hechten
of ik nog mooie momenten zal beleven

k kan niemand meer vertrouwen
help me toch
om terug zelfvertrouwen op te bouwen
weg uit deze oorlog

snijden is geen uitweg meer
k kan t niet meer aan
om keer op keer
met een mes in mn handen te staan

tis tijd om alles af te sluiten
en achter me te laten
k zal nog wel op problemen stuiten
maar die zal k later wel weg praten