Atlantische Oceaan
Voeten in het zand
De zee omspoelt de enkels
Het zout slaat wit uit
Op je lijf
Schelpen op de scheiding
Van eb en vloed
Liggen er in over vloed
De zon doet pijn aan je ogen
De natuur zo puur
Nog niet door mensen handen bedorven
Dit is waar ik van droom
En ineens sta ik er gewoon
Wil het met iedereen delen
Zo wonden laten helen
Dit moet iedereen ervaren
Hier aan de Atlantische Oceaan
Kom je echt tot bedaren
De zee omspoelt de enkels
Het zout slaat wit uit
Op je lijf
Schelpen op de scheiding
Van eb en vloed
Liggen er in over vloed
De zon doet pijn aan je ogen
De natuur zo puur
Nog niet door mensen handen bedorven
Dit is waar ik van droom
En ineens sta ik er gewoon
Wil het met iedereen delen
Zo wonden laten helen
Dit moet iedereen ervaren
Hier aan de Atlantische Oceaan
Kom je echt tot bedaren
Reacties op dit gedicht
| Elly: | Vrijdag, juni 01, 2001 23:50 |
| Mag ik even bij je komen staan, om even te bedaren. Daar aan jouw Atlantische Oceaan, voel de wind al in mijn haren. Liefs Elly xxx |
|
| marie-rose: | Vrijdag, juni 01, 2001 18:41 |
| In juli Paul, dan gaan we ook, dan kunnen wij het ook ervaren, Je doet ons al verlangen met jou gedichten. :):):) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||