Plots staarde ik naar de hemel
en vroeg me af wat er gebeuren zou
als ik met één oog minder zou leven.
Ik staarde zo lauw..
Opeens luisterde ik naar het gerons
en vroeg me af wat er gebeuren zou
als ik met één oor minder zou leven.
Ik luisterde o zo stil..
En ik besloot:
'Tijdelijk tracht ik nu alles te vergeten
door mezelf in de wereld te gooien'
verdoemend alle dingen die we denken te weten
laat ik mijn zintuigen even,in alle plooien..
Maar als een kind in een lichtblauw pak
stroomt het gevoel plots doorheen mijn keuren
en mijn hart zet mij een hak.
Ik voelde en liet het gebeuren..