Ooit
Een traan die stilletjes brand
Mij overneemt in een seconde
Zonder te weten waarom
Zonder te weten wat het is
Waar eenzaamheid zich nestelt
In de grotten van mijn ziel
Spreek ik met een zachte stem
Onderdruk ik dat wat ik voel
Vergeet niet waar de warmte was
Die ik kon koesteren in mijn hart
Vergeet niet wat het was
Om niet meer eenzaam te zijn
Sta ik nu in een tweestrijd
Die bepaald waar ik zal staan
Niet wetend waar de dagen zijn
Die ik ooit met liefde tegemoet zag
21-08-04
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin de Rooy |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||