tranen
tot tranen toe geroerd
in eenzaamheid gevangen
vol woorden die niet stromen
ze voelt zich zo beroerd
tot schreeuwen geneigd
in woede opgesloten
vol letters die niet vormen
ze is weer eens bedreigd
tot huilen aangezet
in verdriet bevangen
vol klinkers die niet komen
ze ligt alleen in bed
tot alles bereid
om maar vrienden te krijgen
vol mensen die niet naar haar kijken
het is nu eenmaal een feit
tot zelfmoord gedreven
besloten niet te doen
ze heeft een vriend gevonden
en geniet volop van het leven
tot lachen aangespoord
door mensen om haar heen
eindelijk stromen de letters
en komt ze aan het woord
Reacties op dit gedicht
| a3eindje: | Zaterdag, augustus 21, 2004 23:44 |
| het is alsof je mijn leven een stuk hebt beschreven in die paar strofen! mooi gedicht, voor mij veel waarheid! groetjes a3eindje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: bambie | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||