het is al donker buiten
de nacht is al gevallen
alle kroegen die gaan sluiten
we lopen naar buiten met z'n allen

ieder gaat naar eigen huis
ik rook mijn sigaret
ik loop zo zachtjes als een muis
en verlang naar mijn warme bed

de wind waait zachtjes langs mij heen
en verteld mij zijn verhaal
ik voel mezelf heel alleen
ik zeg het hem non-verbaal

mijn gedachten dwalen weg naar jou
en luister niet meer naar zijn verhaal
en wil naar huis en dat heel gauw
dan zegt de wind me: "he! ik baal!"

hij zegt me: "ik fluister jou wat toe
en jij luisterd niet naar mij
ik ben jou nu maar wat moe
en nu luisteren jij!"

hij verteld mij dat ik niet alleen ben
dat ik veel vrienden heb
en dat ik niet moet luisteren naar hen
die mij zeggen dat ik ze niet heb

de liefde zal ik vast ook snel vinden
dat fluisterde de wind mij ook nog toe
daar moet ik me niet over opwinden
want dat maakt mij alleen maar moe

of ik het gefluister van de wind moet geloven
dat is een ander verhaal
maar ik heb hem moeten beloven
dat ik niet meer van mijn leven baal


*~_weekgedicht zwarte schaduw_~*