ik word weer naast je wakker
ken je ochtendgeur uit duizenden
ik draai mezelf nog een keer om
dan verlies ik weer gevoel
voor jou en mij vergeet ik wel

dan laat ik je even los
voor jou en mij verlies ik wel

ik herken weer in je stem
zie mezelf weer net als toen
een nacht en ik je jaren ken
laat me zoveel pijn doen

de dag verschiet in tranen
uren schiet verdriet mijn nacht weg
ik loop nog een keer bergen om
dan droom ik je alweer staande
je ogen doen me weer vergeten

dan hou ik je even vast
voor jou en mij bemin ik wel

ik herken weer in je stem
zie mezelf weer net als toen
een nacht en ik je jaren ken
laat me zoveel pijn doen