zacht zomerbriesje, voer me mee
naar de gouden zonsondergang aan de horizon
terwijl ik geniet van de gevoelloze streling op m'n huid
en de stille verademing in de rust

stormwind, overspoel mijn land
en buig medogenloos alles naar je wil
impulsief toch twijfelachtig, steeds op weg naar andere oorden
terwijl ik me tevreden overgeef aan jouw willekeur

want het zijn slechts de zeldzame momenten waarop er geen zuchtje te bespeuren is
dat de drukkende leegte over mee heen valt
dan zweef ik kleine rondjes in dat ijle stukje lucht
en wacht ik doelloos tot ik m'n verdriet kan laten wegwaaien