*** onbereikbaar ***
onbereikbaar
Even was je onbereikbaar
Zat je met je gevoel in de knoop
Mij ontredderd achtergelaten
En toch hield ik altijd hoop
De telefoon nam je niet op
Online kwam je niet meer
Ik begreep het ergens wel
Maar god, wat deed dat zeer
Ik wilde graag met je praten
Wat was er toch aan de hand
Was de vriendschap over
Hadden we dan geen band?
En ineens zag ik een bericht
Een hele lange mail
Waarin je eindelijk uitleg gaf
Het werd je allemaal te veel
Je was verliefd op mij
En de liefde deed je pijn
Want realistisch gezien
Zou ik nooit de jouwe zijn
De lucht is weer opgeklaard
Gelukkig kom je weer online
En onze gesprekken
Zijn zoals vanouds weer heel fijn
Lia
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Dinsdag, augustus 24, 2004 11:17 |
| gelukkig maar! | |
| Raira: | Dinsdag, augustus 24, 2004 10:20 |
| elke stilte heeft zijn voorbode en het antwoord komt op een tijd dat je niet meer verwacht gelukkig een positief antwoord, zoals het tussen vrienden waardig is liefs raira |
|
| Luijkx: | Dinsdag, augustus 24, 2004 09:57 |
| Vaak heeft alles een reden, voor iemands gedrag en zo zie je maar weer! Ik ben blij voor je dat de gesprekken weer als vanouds zijn! Heel mooi geschreven! Liefs, Laura |
|
| Diane: | Dinsdag, augustus 24, 2004 09:41 |
| Fijn zo mooi gedicht. Liefs Diane | |
| Miss Rolzoen: | Dinsdag, augustus 24, 2004 07:21 |
| Zo zie je maar, dat wachten ook beloont kan worden. Zeer prachtig verwoord! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||