als
Als het gehuil van de wind
weerklinkt door hole bomen
huil ik als een kind
gewekt door boze dromen
Als de regen valt
op het toch al natte ruit
de stem door m’n hoofd schalt
en daagt me tot de dood uit
Als de mist z’n damp laat varen
en langzaam uit zicht zal gaan
lig ik stilletjes te staren
naar de ontastbare volle maan
Als de zon begint te schijnen
en niemand mij toch ooit hoort
groeit het verlangen te verdwijnen
en droom ik over zelfmoord
23-08-2004
Reacties op dit gedicht
| The Wizard Of Lightning: | Dinsdag, augustus 24, 2004 18:40 |
| mooi verwoord en geschreven, mooi gerijmd.. Alleen nu nog mooiere dromen ;) |
|
| blackdead: | Dinsdag, augustus 24, 2004 17:02 |
| hmm mooi:) | |
| arie.v.d.zalm: | Dinsdag, augustus 24, 2004 15:19 |
| Zo lang het een droom blijft,maar ik vind het leven te spannend.Ligt maar wat je er van maakt.heel fijn gedicht. moin moin Arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~black angel~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||