[gedichtenstrijd] Geluk & Vriendsch
Een klavertje vier
Ik ging er bijna op staan
Mijn voet gleed bijna weg
Maar net op tijd gered
Klein ondeugend meisje
Sproetjes op haar wangen
Trok zo wat bloemen uit de tuin
Voor haar moeder
Mijn waarschuwing kwam weliswaar te laat
Een boze man met hond
Kwam schreeuwend naar buiten
Trapte het meisje uit zijn tuin
Huilend zat ze daar
Met gevouwen handen
Uit medelijden gaf ik mijn klavertje
En voor haar voeten dook een muntje op
Vriendschap...
Ik ging er bijna op staan
Mijn voet gleed bijna weg
Maar net op tijd gered
Klein ondeugend meisje
Sproetjes op haar wangen
Trok zo wat bloemen uit de tuin
Voor haar moeder
Mijn waarschuwing kwam weliswaar te laat
Een boze man met hond
Kwam schreeuwend naar buiten
Trapte het meisje uit zijn tuin
Huilend zat ze daar
Met gevouwen handen
Uit medelijden gaf ik mijn klavertje
En voor haar voeten dook een muntje op
Vriendschap...
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Woensdag, augustus 25, 2004 17:16 |
| ik wens juh suc6 vandaag meid koppie op he... |
|
| druppeltje: | Woensdag, augustus 25, 2004 14:26 |
| succes! knuf drup |
|
| Paul de Bruyn: | Woensdag, augustus 25, 2004 13:54 |
| ik snap 't muntje niet * bloos* kan aan mij liggen... Maar verder is 't een heel erg mooi beeld dat je hier schetst liefs Paul |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LizDichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||