vrijdag de 13e
zijn adem
voel ik langs zijn wang
zijn vingers
strelend door mijn haar
zijn zachte lippen
die mij teder kusten
zijn armen die mij telkens weer omhelsden
om mijn hart te verwarmen
zijn prachtige bruine ogen
kijkend naar mij
toen hij het vreselijkste zei
ik kan het niet
maar ik moet het
dus ik wil het
nooit
nooit meer zal het zo zijn
mijn leven staat op zn kop
en ik leef er dwars doorheen
altijd
altijd zal ik het bewaren
onze mooie herinneringen
en daarna het pijnlijke verdriet
Reacties op dit gedicht
| mienke: | Woensdag, augustus 25, 2004 22:32 |
| lieverd liever..prachtig!meissie als je me nodig hebt..I'll be there!nie vergete xxx | |
| debby dD15: | Woensdag, augustus 25, 2004 21:29 |
| suc6 knuff |
|
Over dit gedicht
| Auteur: riel | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||