Bestaan
Ik ben bang
wat als je ergens gaat
waar ik je niet volgen kan?
je bent mijn gevallen ster
dus mag ik nu een wens doen
dat ik je mag vangen en koesteren
dat je zal schijnen voor jezelf
en daarna ook voor mij een licht zal zijn
dat je antwoord op levens' vragen zal vinden
opdat verdriet je niet uit mijn dromen steelt
we veranderen
we worden iemand anders
een andere tijd, een andere wereld
het kan niet dat je enkel leeft
voor een gezamelijk doel
Je moet ook kunnen leven voor jezelf.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: justme | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||