Zicht
ZICHT
Een dag vol mensen;
staalgrijs slaat ontijdig licht
tegen de gesnoeide gevels.
De aarde roept hen aan:
de grond is zwaar en zwart
van zoveel jaren mensen.
In haar buik zwelt kermend
een nieuw en vreselijk vergezicht.
Dorstig rijden auto's heen
in witte razernij
op zoek naar erbarmen,
of meer bloed.
HANS KILIAN
www.chroom.net/kilian
www.korteverhalen.com/read/books
Een dag vol mensen;
staalgrijs slaat ontijdig licht
tegen de gesnoeide gevels.
De aarde roept hen aan:
de grond is zwaar en zwart
van zoveel jaren mensen.
In haar buik zwelt kermend
een nieuw en vreselijk vergezicht.
Dorstig rijden auto's heen
in witte razernij
op zoek naar erbarmen,
of meer bloed.
HANS KILIAN
www.chroom.net/kilian
www.korteverhalen.com/read/books
Reacties op dit gedicht
| sergev2005: | Zondag, januari 30, 2005 18:39 |
| sergev2005: | Zondag, januari 30, 2005 18:36 |
| De tweede strofe is een juweeltje. Weer eens zeer streke poëzie. Het verbaasd mij niet dat je gedichten mag publiceren ! je bent een knap dichter met een ongelooflijk oog voor observatie, en dit neer te tekenen met rake woorden. |
|
| Hans Kilian: | Maandag, februari 04, 2002 11:28 |
| Zie nu ook: www.uitgeverijservo.nl www.hetprieeltje.be www.opspraak.net |
|
| Karel ter Voorde: | Donderdag, juni 07, 2001 16:35 |
| Dit gedicht komt uit de bundel "Stadgezicht", een uitgave van Dilbeekse Cahiers, een initaitief van de betreurde Wilfried De Boeck. Zie thans onder Verba. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hans Kilian | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||