Vonken
Je probeert me aan te kijken,
voorzichtig kijk ik terug,
door dat sprankelende vonkje,
knipper ik even vlug,
als ik mijn ogen opendoe,
verdwijnt jouw blik alweer,
en het spel begint opnieuw,
zijn bij elkander in de leer.
De vonk die steeds weer overslaat,
wordt door één van ons gedoofd,
ik denk niet dat één van beiden,
écht in ons gelooft...
***Geen fictie, wel geschiedenis***
voorzichtig kijk ik terug,
door dat sprankelende vonkje,
knipper ik even vlug,
als ik mijn ogen opendoe,
verdwijnt jouw blik alweer,
en het spel begint opnieuw,
zijn bij elkander in de leer.
De vonk die steeds weer overslaat,
wordt door één van ons gedoofd,
ik denk niet dat één van beiden,
écht in ons gelooft...
***Geen fictie, wel geschiedenis***
Reacties op dit gedicht
| Diablo: | Zaterdag, augustus 28, 2004 01:07 |
| Zinderende tekst, mooi. | |
| Hermans Dirk: | Vrijdag, augustus 27, 2004 18:07 |
| mooi neergezet | |
| Raira: | Vrijdag, augustus 27, 2004 09:23 |
| geschiedenis in een mooi gedicht goed gedaan liefs raira |
|
| arie.v.d.zalm: | Vrijdag, augustus 27, 2004 08:59 |
| leuk geschreven,mooi moin moin Arie |
|
| druppeltje: | Vrijdag, augustus 27, 2004 08:49 |
| heel erg mooi meissie... de vonken slaan van je gedicht :) knuf drup |
|
| sunset: | Vrijdag, augustus 27, 2004 08:37 |
| Mooi, heel mooi. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cathje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||