jouw armen
Ik voel me verdrietig,
ik voel me alleen,
waarom doet iedereen zo raar?
waarom is het leven zo gemeen?
Ik voel me gelukkig,
jouw armen om me heen,
jouw stem die fluistert,
“ik laat je nooit alleen!”.
ik voel me alleen,
waarom doet iedereen zo raar?
waarom is het leven zo gemeen?
Ik voel me gelukkig,
jouw armen om me heen,
jouw stem die fluistert,
“ik laat je nooit alleen!”.
Reacties op dit gedicht
| artemis: | Zondag, augustus 29, 2004 17:21 |
| het leest heel vlot knap gedaan! |
|
| grommie: | Zondag, augustus 29, 2004 17:12 |
| super gedichtjuh! xxx |
|
| Jan Pieter: | Zondag, augustus 29, 2004 13:48 |
| Eén paar armen die je gemeend vasthouden , maakt meer goed dan 100 mensen die je slecht behandelen...Koester het. | |
| daph-ne: | Zondag, augustus 29, 2004 11:57 |
| Zo'n kort maar krachtig gedichtje :) Heel mooi van jou =) Veel liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rinke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||