Nachttrein
Nachttrein
Daar staan we dan, samen op ’t perron
waar ‘t lang geleden ooit begon
toen ik je van ‘t station afhaalde.
Daar staan we dan, kijkend naar de trein
hij staat al klaar langs het beton,
wachtend tot de man met blauwe pet
zijn spiegelei, wit gerand rond rood,
‘k vergis me denk, doet er niet toe,
jij stapt nu in en ik blijf staan.
De fluit schrijnt jankend door de lucht,
de deur draait sissend dicht, ik zucht
en ga alleen op huis aan
Koos 28-8-2004
Daar staan we dan, samen op ’t perron
waar ‘t lang geleden ooit begon
toen ik je van ‘t station afhaalde.
Daar staan we dan, kijkend naar de trein
hij staat al klaar langs het beton,
wachtend tot de man met blauwe pet
zijn spiegelei, wit gerand rond rood,
‘k vergis me denk, doet er niet toe,
jij stapt nu in en ik blijf staan.
De fluit schrijnt jankend door de lucht,
de deur draait sissend dicht, ik zucht
en ga alleen op huis aan
Koos 28-8-2004
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: kooshaydn | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||