Woelend door de nacht
Gedachten van de nacht
die ik niet beschrijven kan
hij die kwam en zweeg
wilde de droom niet geven
herinneringen die blijven
liet hij me woelen in zelfverwijt
toch een klein lichtje ontstoken
voor een hart te lang gezwegen
in angst en duisternis
hopend dat het licht het
voor eens en altijd weg kon vegen.
Reacties op dit gedicht
| Hermans Dirk: | Donderdag, september 02, 2004 20:27 |
| prachtig neergezet Bieke zeer mooi |
|
| Annemieke van der Ven: | Donderdag, september 02, 2004 19:46 |
| Als is het lichtje nog zo klein, het troost en verheldert en dat voelt fijn... Liefs Annemieek |
|
| will hanssen: | Donderdag, september 02, 2004 18:36 |
| Heel mooi, Bieke! Je kunt beter een kaars aansteken, dan de duisternis vervloeken. Liefs, Will |
|
| Fortune: | Donderdag, september 02, 2004 17:00 |
| wauw.. heel mooi gedicht! 1 klein lichtje veranderd strax vast in de mooie sterrenhemel die waken zal over jou en de angst en duisternis laten verdwijnen.. Lekker slapen dan! ;) liefs, Samantha |
|
| Oorlam: | Donderdag, september 02, 2004 13:06 |
| ik zie een kaars, waar? daar in die nacht:-) |
|
| Ninandra: | Donderdag, september 02, 2004 12:23 |
| Mooi geschreven, 1 klein lichtje in de duisternis is al een begin, :) en als t naar jouw zin niet snel genoeg gaat wil ik best langs komen met een gasbrander ofzo ;) x |
|
| Raira: | Donderdag, september 02, 2004 10:12 |
| licht is in elke duisternis als het hart gekoesterd wordt voor verleden vergeving is alle tranen zijn gestort dan opent zich een nieuwe dag vol beloftes en verwondering leed mag je achterlaten eigenliefde geeft genezing liefs raira |
|
| arie.v.d.zalm: | Donderdag, september 02, 2004 10:10 |
| Heel mooi gedicht,echt mooi. moin moin Arir |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bieke | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2004 | ||
| Thema's: | ||