introvertie
hemellichamen
verlichten onze kruin
de nacht is koel
je staat naast me
ik betast en voel je
met mijn
lange, ranke armen
en met de wrijving
van de wind
brengt dit ons
tot zeldzame hoogtes
maar nu
sta ik hier alleen
iemand nam je mee
en hoorde mijn
geschreeuw
noch het hare
later
zag ik haar weer
in stukjes
werd ze
voor mijn voeten
gestrooid
ik weende
maar nam haar
dankbaar op
in deze droom
ben ik een boom
verlichten onze kruin
de nacht is koel
je staat naast me
ik betast en voel je
met mijn
lange, ranke armen
en met de wrijving
van de wind
brengt dit ons
tot zeldzame hoogtes
maar nu
sta ik hier alleen
iemand nam je mee
en hoorde mijn
geschreeuw
noch het hare
later
zag ik haar weer
in stukjes
werd ze
voor mijn voeten
gestrooid
ik weende
maar nam haar
dankbaar op
in deze droom
ben ik een boom
Reacties op dit gedicht
| Juva: | Dinsdag, juni 05, 2001 19:38 |
| Prachtig... "He was the king of trees, keeper of the leaves. A deep green god of young love stained memory...Now they've come to burn the leaves. The forest and the evergreens are coming to take me back, so slowly as I roll down the track, the forest and the evergreens are coming to take me back...please take me back"(Cat Stevens) |
|
| pramodah: | Dinsdag, juni 05, 2001 19:21 |
| verbluffend mooi zelfs........... | |
| TMM: | Dinsdag, juni 05, 2001 15:42 |
| Jeetje... mooi zeg.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: stefan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||