ik mis je zo
ik kan je niet vergeten
ik kan het wel goed verbergen
verbergen voor iedereen om me heen
maar ik mis je elke dag,iedere seconde
mis ik je lach
waarom,weet ik niet,
je betkende zoveel voor mij
en toch dee je me zoveel pijn
ik maak mezelf altijd wijs
dat je dit niet hebt gewild
maar moest je dit niet wille
dan wou je wel opnieuw beginne
en dat wil je niet
dan vraag ik me af?
waarom geen nieuwe start,
ik kan je niets meer zeggen
ik kan je niets meer vertellen
ik kan alleen nog maar om je geven
maar om wie of wat kan ik geven
om je reflectie in mijn hoofd
jouw gezicht dat ik telkens weer zie
ik kan je niet vergeten
dit sleept te lang aan...
IK KAN DIT NIET MEER AAN!!!