Verloren zwarte vlinderlijken
Een uiteengescheurd hart blijft steken
Met verwoed liegende dromen
Over tranen die zich verschuilen
In een nacht die nooit alleen zal komen
Holle ruimtes weerklinken
In de fysieke leegheid van een geest
Zonder stem ooit het duister gesproken
Verblind door liefde die nooit is geweest
Losgeslagen haatgevoelens
Waar duistere ogen kijken
Liggen onder een ziel verborgen
Verloren zwarte vlinderlijken
Reacties op dit gedicht
| Wicked Soul: | Zondag, september 05, 2004 20:43 |
| -Totally blown away- Wow, again, this is so beautiful. Maar lieve meisje, weet dat niet elke liefde een leugen hoeft te zijn. Nee, er bestaat oprechte liefde en vriendschap, en die ga jij ook weer vinden. Liefs, -Lien.- |
|
| Vanille: | Zaterdag, september 04, 2004 15:27 |
| Eerste keer lezen was het zo van: war heeft die het over? En eigenlijk wou ik het dan maar overslagen, maar dan bedacht ik mij dat ik er iets inzag, misschien wel niet wat jij dacht maar kom. Voor mij gaat het over bedriegen. Dat gevoel krijg ik ervan, maar het is niet erg als ik wat anders denk he, een poezie is en blijft persoonlijk voor iedereen ;) Sweet hugs vanillek |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mysticelfje |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2004 | ||
| Thema's: | ||