Zomer van 1994 (14)
Gehuld in zwart liep
ze zonder schroom,
beeldschoon mooi
zonder chroom.
Van oor tot oor een
lach die de zon wist
te verdringen. Zij wilde
het o zo graag vandaag.
De rode rozen reflecteerden
op zijn vest. Ze vonden een
juiste achtergrond tegen het
sierlijk zwarte, hem omhullende.
Uitzinnig van vreugde - een
kind gelijkwaardig - sprong hij
op om haar te verheffen in de
lucht zover hij haar dragen kon.
Ze zwaaide mee op zijn lucht-
verplaatsing. Nog talloze malen
zwierden ze als waren het twee
zwanen die een boot vormden.
94g629
13 augustus 1994 17:40
ze zonder schroom,
beeldschoon mooi
zonder chroom.
Van oor tot oor een
lach die de zon wist
te verdringen. Zij wilde
het o zo graag vandaag.
De rode rozen reflecteerden
op zijn vest. Ze vonden een
juiste achtergrond tegen het
sierlijk zwarte, hem omhullende.
Uitzinnig van vreugde - een
kind gelijkwaardig - sprong hij
op om haar te verheffen in de
lucht zover hij haar dragen kon.
Ze zwaaide mee op zijn lucht-
verplaatsing. Nog talloze malen
zwierden ze als waren het twee
zwanen die een boot vormden.
94g629
13 augustus 1994 17:40
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wileo | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2004 | ||
| Thema's: | ||