Voorbij
Sta weer met beide benen
Op de aarde
Al mijn zinnen kwamen
Weer tot bedaren
Toen je zei
Het kan niet zijn
Dronk mijn beker
Vol azijn
Wist dat het
Ging gebeuren
Ondanks alles
Zal ik het betreuren
Dat wat was
Niet kan zijn
Het duurde te kort
Maar was toch fijn
Reacties op dit gedicht
| marie-rose: | Maandag, juni 18, 2001 19:45 |
| jammer voor jou. groetjes | |
| henniehummel: | Vrijdag, juni 08, 2001 21:40 |
| Jammer Paulk dat het maar zo kort was, maar blijf denken aan die mooie korte momenten, koester ze. Liefs, hennie |
|
| Elly: | Dinsdag, juni 05, 2001 23:22 |
| Lieve Paul, Die mooie momenten pakt niemand je meer af, Hou ze vast als een zoete herinnering. Groetjes Elly xxx |
|
| Renate : | Dinsdag, juni 05, 2001 22:42 |
| euhm... pauk moest paul zijn natuurlijk!!! | |
| Renate : | Dinsdag, juni 05, 2001 22:40 |
| Lieve Pauk, hou die herinneringen vast, koester ze maar ga verder met je leven! Knuff Renate |
|
| Anita: | Dinsdag, juni 05, 2001 22:18 |
| niets aan toe te voegen, het fijne gevoel moet blijven leven xxxAnita |
|
| : | Dinsdag, juni 05, 2001 17:54 |
| mooi gedicht..blijf de korte kostbare momenten koesteren in je hart kijk erna met een glimlach zonder smart!! liefs 11je |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||