Het is weer zover, waarom en waardoor?
Hoe komt het toch, dat ik de controle verloor?
Opeens vannacht, weer dat akelige gevoel
Misschien weet iemand wel wat ik bedoel.
Trillen, zweten en misselijkheid
de controle over je lichaam helemaal kwijt.
Je merkt dat je flauw valt, keer op keer,
en opnieuw begint dat vechten weer.
Je weet dat je lichamelijk niks mankeert
dat heb je in de loop der jaren geaccepteerd.
Maar waarom dan toch, doet je lichaam zo raar,
wat is de reden, wist ik het maar.
door die aanvallen van paniek,
voel je jezelf ellendig en ziek.
Je had je leven weer zo goed op een rij,
alles onder controle, je voelde je vrij.
Het was al maanden goed gegaan
waarom komt er nu weer zo,n plaagstoot aan.
In je hoofd slaan je gedachten op hol
hoelang hou ik het deze keer vol?
Ben ik onbewust toch weer aan het jagen?
en langzaam begint er iets te dagen.
En ik moet mezelf bekennen
dat ik inderdaad weer loop te rennen.
Alles zit me dan ook tegen
ik heb zelfs mijn ontslag gekregen.
Dit alles tesamen, het zou best kunnen
ik zal mezelf meer tijd moeten gunnen.
Moeten accepteren, hoe de dingen gaan
en niet als een dolle aan het werk willen slaan.
Ik ben nu ik niet werk, toch geen waardeloze meid?
dus gun ik mezelf maar ietsjes meer tijd.
Met dit alles voor ogen, vol goede moed,
komt het over een tijdje, beslist wel weer goed.
Want optimisme, is volgens mij het beste medicijn
voor mensen die net als ik paniekerig zijn.