vast geroest aan al deze dingen.
ik kan ze gewoon niet laten gaan .
ik kan het niet van me afzetten ,
daarvoor ben ik te zwak.
vast geroest aan herinneringen .
die mij pijnigen zo lang het kan .
het blijft mij gewoon pijn doen .
soms denk ik wel dat doen ze voor de lol.
vast geroest aan oude littekens ,
die maar blijven bloeden .
tot dat ik helemaal in mezelf ,
verdronken ben.
vast geroest ik kom nooit meer los.
ik voel me zo hulpeloos en alleen .
probeer sterk te blijven maar kan het niet.
ik wordt gewoon steeds weer terug getrokken.
vast geroest aan helse pijnen ,
die zorgt dat ik wil verdwijnen .
met de verdriet die ik stop in sneden.
*** deze is slecht maar ik moest het gewoon even kwijt***