De manie van liefde..
Blind starend op mooie woorden
beloofd zij hem eeuwige trouw
Geheel onbewust maar meedogenloos
drijft ze hem langzaam in het nauw
De prinses vormt zich tot beest
en hij voelt de bui al hangen
Een blik zal hem vernietigen
en niets kan hem nog opvangen
Zich door dromen laten vangen
enkel hoop hield haar op de been
blindelings volgde ze illusies
maar draaide er niet langer omheen
Want daar was het, het besef
hardvochtig zet ze zijn hart schaakmat
het heeft echter nooit een kans gehad
"verblind door de manie van liefde"
Reacties op dit gedicht
| Wicked Soul: | Maandag, september 06, 2004 19:14 |
| Fictie dus he? -werpt een aarzelende blik naar scherm- Was die andere ook fictie? Hoe zit dat met die msn, lieverd? :):p Kan ik je overstelpen met mijn goeie raad. ;) (Ahum, juist ja :s) In elk geval een pracht van een gedicht. Warm embrace, -Lien.- |
|
| Hermans Dirk: | Zaterdag, september 04, 2004 23:54 |
| mooi neergezet | |
| ses: | Zaterdag, september 04, 2004 23:14 |
| eh ja... ik hoop dat dit echt fictie is??? it's beautifull anyway. :) kusssss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2004 | ||
| Thema's: | ||