Gedachten in de wind
een stormachtige wind
drijft menigeen tot wanhoop
zo bang als een kind
leugens stapelen zich op een hoop
de wind maakt mij dat ik ga pijnzen
over van alles en iedereen
bange gedachten gaan rijzen
stop me voor ik ween
ik verlang naar rust
voor even maar uit die drukte
stilte die me zachtjes kust
en jouw dromen waarin ik verongelukte
reik me je zachte hand
laat me rusten op je schouder
wanneer ik in je armen beland
ben ik weer dat kleine kind, en geen ouder
Teamwork!
met dank aan: Boudaatje, druppeltje, fox bert, Kiana, peetjuh en Spirit.
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Zondag, september 05, 2004 21:56 |
| duimpjes omhoog!! alwere een goeie!!! | |
| will hanssen: | Zondag, september 05, 2004 11:34 |
| Is dit een groepsgedicht??....door meerdere dichters geschreven? Ik vind het wel heel erg mooi! Liefs, Will |
|
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Zondag, september 05, 2004 11:25 |
| kom maar even hier heen... hier zal de wind even gaan liggen en vind je je rust.... liefs en xxx |
|
| druppeltje: | Zondag, september 05, 2004 10:46 |
| goed gedaan allemaal.. knuf drup |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Teamwork! | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2004 | ||
| Thema's: | ||