Boven-gronds
Ze stond stil en keek,
naar de bewegingen van haar schaduw.
Klom te snel omhoog en
balanceerde op het dak.
Ze maakte vlug een dansje
Vijf-Meter boven de grond
en sprong, zonder te beseffen
dat ze schreeuwen.
Ze kraken, piepen, steunen,
de bomen bezwijken onder haar gewicht.
Haar neus ruikt groene bladeren,
haar hand raakt zijn gezicht.
Reacties op dit gedicht
| bent: | Zondag, september 05, 2004 22:59 |
| Hoi! | |
| Oorlam: | Zondag, september 05, 2004 16:59 |
| hij zal verrast zijn geweest:-)) | |
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Zondag, september 05, 2004 14:32 |
| hahah prachtig geschreven... kussss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marije kooij | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2004 | ||
| Thema's: | ||