gelukkig in afwachting van een illu
Ik leidde een gelukkig bestaan,
altijd in afwachting leven,
tot het moment jij jezelf echt zou geven,
liet ik mezelf jaren in de waan,
mezelf zeggend wacht nog maar even,
niet lang bang voor de toekomst gebleven.
Naar bleek had enige twijfel niet misstaan,
want je voelde niet langer te kunnen overleven,
wijl op een toekomst af te steven.
Dus liet je jouw liefde voor mij gaan,
al mijn geduld, jou ontgaan!
altijd in afwachting leven,
tot het moment jij jezelf echt zou geven,
liet ik mezelf jaren in de waan,
mezelf zeggend wacht nog maar even,
niet lang bang voor de toekomst gebleven.
Naar bleek had enige twijfel niet misstaan,
want je voelde niet langer te kunnen overleven,
wijl op een toekomst af te steven.
Dus liet je jouw liefde voor mij gaan,
al mijn geduld, jou ontgaan!
Reacties op dit gedicht
| Rian: | Zondag, september 05, 2004 21:35 |
| mooi hoor stil... liefs van Rian |
|
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Zondag, september 05, 2004 16:31 |
| pfff zwaar gedicht. mooi verwoord. zit hier met kippenvel liefs en xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Robert B | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2004 | ||
| Thema's: | ||