en nu...
gevangen in een weg van draden
gedachten niet langer van mij alleen
de draden komen strakker
en vormen een doolhof
waar leidt deze weg mij heen
gevangen in een een doolhof van draden
ik sta op een kruispunt
en weet niet
meer waarheen
gedachten niet langer van mij alleen
de draden komen strakker
en vormen een doolhof
waar leidt deze weg mij heen
gevangen in een een doolhof van draden
ik sta op een kruispunt
en weet niet
meer waarheen
Reacties op dit gedicht
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Zondag, september 05, 2004 20:46 |
| ik kom met een schaar en knip die draden door.. dan kan je weer veilig ademhalen en opnieuw beginnen van voor... mooi verwoord koppiej op he liefs en xxx |
|
| Miss Rolzoen: | Zondag, september 05, 2004 20:12 |
| Prachtig verwoord! Liefs |
|
| karinwolk: | Zondag, september 05, 2004 19:35 |
| heel herkenbaar en erg mooi gedicht!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: hermieneke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2004 | ||
| Thema's: | ||