pijn en verdriet
veroorzaakt door brute kracht
proberende hier mee te winnen
die waardeloze macht
zoveel kinderen
die het leven hebben moeten laten
en alle andere mensen die hun dierbaren
ongewild hebben moeten verlaten
een wereld vol zwarte regen
en tranen van bloed
verloren de waarde van het leven
vergeten waar het allemaal nog toe doet
machteloze mensen
staan buiten te wachten
zullen ze hun kinderen nog terug zien
mogen ze nog genieten van hoe ze altijd lachten
de spanning is niet meer te houden
verdriet neemt steeds meer toe
kracht proberen ze te vinden
ook al zijn ze zo verschrikkelijk moe
hun kinderen zijn daarbinnen
misschien zelfs ook hun man of vrouw
biddend om een goede afloop
hopen ze,einde kom toch gauw...
06-09-2004
NeKe: | Dinsdag, september 07, 2004 19:04 |
ja .. heb je helemaal gelijk in , wou dat ik alles ook kon veranderen maarjah .. kunne we nu eenmaal niet .. X |
|
westland: | Dinsdag, september 07, 2004 11:07 |
heel mooi geschreven keiko,ben het met je eens al die levens weg.het zal je familie maar zijn.je ouders. | |
Raira: | Maandag, september 06, 2004 20:43 |
het is en blijft een drama waar ik geen woorden voor kan vinden...die zijn ook niet genoeg om te verwoorden wat het voor alle slachtoffers betekent. ik vind het goed dat jij het in dit gedicht wel hebt kunnen verwoorden liefs raira |
|
fox_bert: | Maandag, september 06, 2004 20:06 |
je kan nog beter zelf in het gebouw zitten dan dat een dierbare erin zit. de pijn om verder te gaan is erger dan de dood. dat is mijn mening dan hoor, maar ben zeker niet levensmoe liefs bert |
|
H.J.: | Maandag, september 06, 2004 19:06 |
Ware woorden Anita. kusss |
|
Irdana: | Maandag, september 06, 2004 18:46 |
in gedachten sluit ik troostend mijn armen om hen heen probeer steun te geven aan die achter blijven heel alleen ondanks droefheid mooi neer gezet liefs irdana | |
lovegirl: | Maandag, september 06, 2004 18:32 |
Sorry als ik het steeds maar weer voor me zie moet ik ook weer terug denken aan de elfde van de elfde in America wat ik al eerder heb gezegt zou graag wat voor ze willen doen maar weet niet wat het enige wat we kunnen doen ismet ze mee leven en een gedichtje er voor maken veel liefs lovegirl |
|
Auteur: keiko | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 06 september 2004 | ||
Thema's: |