Gevangen
Liefst wil je dansen.
Dansen om alles te vergeten.
Willen wegzweven van de wereld.
Dansen haalt je uit je boeien.
Paar tellen zweef je boven alles.
Dan laat je je weer vallen.
Je voelt de kettingen zich om je lichaam wikkelen.
Triest keer je terug naar het gewone leven.
Uitkijkend naar de dag dat je weer zweven mag.
Dansen om alles te vergeten.
Willen wegzweven van de wereld.
Dansen haalt je uit je boeien.
Paar tellen zweef je boven alles.
Dan laat je je weer vallen.
Je voelt de kettingen zich om je lichaam wikkelen.
Triest keer je terug naar het gewone leven.
Uitkijkend naar de dag dat je weer zweven mag.
Reacties op dit gedicht
| Reiger: | Zondag, maart 26, 2006 10:16 |
| Super!!!! | |
| Elizabethh: | Dinsdag, september 07, 2004 12:44 |
| Waarom zou niet niet altijd kunnen of mogen zweven..het zijn jou gedachtes, zijn jou gevoelens, is jou leven...glimlach. liefs Elizabethh Prachtig neergezet. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: boterbloempje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||