Jou graf...
Jou graf
Ik kniel aan je graf
en schik de bloemen
maak er wat schoon
nog steeds bijzonder
maar bijna gewoon
Ik kijk om me heen
en groet wat mensen
hier en daar een nieuw graf
met de rust om me heen
denk ik 'gelukkig' ik ben niet alleen
Meer mensen schikken
hier wat bloemen
en steken een kaarsje aan
knielen even bij een graf
voor ze weer naar huis toe gaan
Er zijn er meer die treuren
zoveel mensen met verdriet
tranen en herinneringen
iets dat je aan de buitenkant niet ziet
xxx
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Dinsdag, september 07, 2004 23:26 |
| vind het pakkend geschreven... knuf |
|
| *** Lanaatje38***: | Dinsdag, september 07, 2004 18:22 |
| mooi beschreven... liefs, Lia |
|
| mariette schepenaar: | Dinsdag, september 07, 2004 10:45 |
| idd een mooi gedicht xxxmariette |
|
| Raira: | Dinsdag, september 07, 2004 10:39 |
| wat ontroerend mooi verwoord liefs raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2004 | ||
| Thema's: | ||