Onze Val
~~~~~~~~~~~ ********* ~~~~~~~~~~~
Ik ben gevallen,
van de berg in het dal.
Ik heb nu pas pijn,
van mijn snelle val.
Tranen rollen,
en ze blijven maar komen.
Mijn mooie gedachten,
zijn veranderd in enge dromen.
Ik kon toch altijd,
van jou op aan.
Waarom ben je in mijn val,
niet voor mij gaan staan?
Jij bent de reden,
de reden van mijn val.
je hebt mij tot je toe gehaald,
want jij stond al in het dal.
Ik heb het nooit gezien,
ik heb het nooit geweten.
Nu staan we beide alleen,
schat sorry ik zou je nooit vergeten...
~~~~~~~~~~~ ********* ~~~~~~~~~~~
Reacties op dit gedicht
| Luijkx: | Woensdag, september 08, 2004 18:28 |
| Je hoeft hem ook niet te vergeten, lieverd, maar probeer hem een plekje te geven! En zoals GlitterGirly al zei, probeer uit dat dal te komen! Je kan het! Liefs en knuff, Je naamgenootje ;) |
|
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Woensdag, september 08, 2004 17:36 |
| probeer de kracht te vinden... je kan het om uit dat dal te komen. je kan alleen nog maar opmhoog nu dus ga... koppiej op he liefs en xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -guardian-angel- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2004 | ||
| Thema's: | ||