alles gaat voorbij
ik droomde niet van een nieuw leven
hoop had ik al opgegeven
geen streven meer voor mij
alles alles alles gaat voorbij
sterven in stilte
gedachtenloos vormen er tranen
jij en ik samen
alles lijkt niet meer te kloppen
mist de mantel van een droom
traan weer teken van leven
hoeveel fouten kan ik nog maken
hoeveel pijn kan ik nog verdragen
of zal ik eind deze dagen uit het licht vervagen
is er dan niets meer van mij heel
ik was het
alles dan stil
hoop had ik al opgegeven
geen streven meer voor mij
alles alles alles gaat voorbij
sterven in stilte
gedachtenloos vormen er tranen
jij en ik samen
alles lijkt niet meer te kloppen
mist de mantel van een droom
traan weer teken van leven
hoeveel fouten kan ik nog maken
hoeveel pijn kan ik nog verdragen
of zal ik eind deze dagen uit het licht vervagen
is er dan niets meer van mij heel
ik was het
alles dan stil
Reacties op dit gedicht
| ses: | Maandag, september 13, 2004 22:25 |
| heel mooi gedicht :( het leven is hard, maar daar zijn we ook op gebouwd. t komt wel weer goed met je! trust me. dikke knuffff knuff |
|
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Woensdag, september 08, 2004 18:44 |
| heel mooi verwoord. ben er even stil van liefs en xxx |
|
