Je zegt altijd dat voetbal niets voor meisjes is
en dat ik er nooit iets van wist
Ik had ongelijk als ik schreeuwde bij een wedstrijd
en weet maar dat ik daaronder lijd
Gister wilde ik niet mee discusseren
want wat heeft het voor zin als ik niet mag protesteren
Maar ik zag aan je, dat deed je pijn
want voetbal was iets wat van jou en mij bleef zijn
Maar waarom zeg je dan dat voetbal bij jongens hoort
merk je niet dat je daarmee mijn liefde de grond in boort
Mijn liefde voor voetbal is gegroeid en gaat door
maar ik hou me mond wel, hoor
Ik discuseer niet langer meer mee
en voetbal is niet meer iets van ons twee
Ik ben nu eenmaal een meid en moet daarmee zien te leven
maar echt, mijn liefde voor voetbal zal ik nooit opgeven
*Elk weekend en altijd als ze voor de champions Leaqe of het Nederlands elfal moest spelen, het maakte niet uit, als er voetbal was, was de t.v van mij en me stiefvader, dat was iets van ons, maar toch zegt hij steeds dat voetbal voor jongens is, maar het doet hem wel pijn als ik me mening niet geef over een wedstrijd, nou, wat wil die dan?? Dan zeg ik toch lekker niks meer.. sorry, nie echt een gedcht, mar ik moest mijn woede kwijt*