depressie
Een open wereld
naar binnen gekeerd
muurvast, onbereikbaar
vertrouwen geschonden
geestelijk vermoord
onrust, hoge golven
rollen door mijn geest
doch staar ik voor me uit
geen stem, ijzige stilte
door gebrek aan liefde
huil ik bevroren tranen
ik zink in een aangeboren
zelfverdedigingsmechanisme
elk contact verloren.
Reacties op dit gedicht
| christina: | Vrijdag, september 10, 2004 05:26 |
| je krijgt van mij ook een dikke knuffel speciaal lief robijntje kom op meis je kan het |
|
| Boudaatje: | Donderdag, september 09, 2004 23:55 |
| mijn onderburen hebbe ngelijk, prachtig is het verwoord, aangeboren miss, maar kan je nog altijd doorbreken. dikke knuffel |
|
| Manic Manja: | Donderdag, september 09, 2004 23:02 |
| wow...ook ik heb dit prachtstukje ademloos gelezen...veel verdriet te lezen en enorm veel herkenning... sterkte.. xxx |
|
| maria : | Donderdag, september 09, 2004 22:53 |
| mag ik je een warme knuffel geven zo maar gewoon voor even dapper vind ik je hoe je dit hebt geschreven houd moed meis, ik heb je stil ademloos gelezen troostknuffie en liefs, maria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: schrijfveertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2004 | ||
| Thema's: | ||