Water 1
Er zit een knop aan, ik weet het
Televisie, wat brandt je op me in!
Genoeg gezien en zet mij naast de vijver
Zie de vissen. Hun ongelofelijke ijver
In het glasheldere water staar ik dan
Naar een toekomst die achteruit lijkt te gaan
Het verleden waar zoveel aan mankeerde
Maar in die tijd leerde open te blijven staan.
O, ik weet, er is nog zoveel te genieten
De dag nog plukken, zolang ik kan
Ik ga me niet afwenden van de wereld
Er is wel degelijk nog samenhang
Dat houd ik me voor als ik in het water kijk
Dat er nog Liefde bestaat en men elkaar bemind
Ze laten daarvan niet teveel op het Journaal zien
Maar toch, een moeder met haar teruggevonden kind.
| Bieke: | Vrijdag, september 10, 2004 23:18 |
| Het positieve laten ze niet zien, wel darom ga ik naar het water, om nog ergens van te genieten. Dus een pracht gedicht Liefs Bieke, |
|
| will hanssen: | Vrijdag, september 10, 2004 21:04 |
| Mooi geschreven, Willem....héél ontroerend. Ze zouden op het journaal veel meer positieve beelden moeten laten zien, ik weet zeker dat dát de mensheid ten goede zal komen! Liefs, Will |
|
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2004 | ||
| Thema's: | ||