**verdriet**
Het leven in je is gestorven.
Dagen duren zo lang.
Tranen in de nacht geborgen.
In pijn gelegen, voortdurend bang.
Niet kunnen vertellen wat er is gebeurd.
Niet willen weten.
Zwart en donker, van binnen verscheurd.
Gewoonweg niet meer willen leven.
Geen rust, geen liefde, geen reden meer.
Alleen maar pijn en verdriet.
In diepe eenzaamheid, het doet zoveel zeer.
Alsof niemand je ziet.
De dood nog niet gekomen.
Wachtend op het laatste moment.
Verloren zijn al je dromen.
Weet niet meer wie je bent.
In een wereld zo alleen.
Vol pijnlijke geheimen.
Met niemand om je heen.
Kan je alleen nog zielig rijmen.
Woorden doen ook niets meer.
Je hebt niet eens meer zin.
Want alles heeft geen betekenis meer.
Je hebt zo'n verdriet, je stikt erin.
Dagen duren zo lang.
Tranen in de nacht geborgen.
In pijn gelegen, voortdurend bang.
Niet kunnen vertellen wat er is gebeurd.
Niet willen weten.
Zwart en donker, van binnen verscheurd.
Gewoonweg niet meer willen leven.
Geen rust, geen liefde, geen reden meer.
Alleen maar pijn en verdriet.
In diepe eenzaamheid, het doet zoveel zeer.
Alsof niemand je ziet.
De dood nog niet gekomen.
Wachtend op het laatste moment.
Verloren zijn al je dromen.
Weet niet meer wie je bent.
In een wereld zo alleen.
Vol pijnlijke geheimen.
Met niemand om je heen.
Kan je alleen nog zielig rijmen.
Woorden doen ook niets meer.
Je hebt niet eens meer zin.
Want alles heeft geen betekenis meer.
Je hebt zo'n verdriet, je stikt erin.
Reacties op dit gedicht
| Katja K: | Vrijdag, maart 17, 2006 15:23 |
| sprakeloos...geen woorden...wat een mooi maar oh zo verdrietig gedicht. XXXX |
|
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Zaterdag, september 11, 2004 22:51 |
| woow wat een gevoelig gedicht. ik lees veel verdriet en pijn probeer daar eens over te praten.... liefs en xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: resaya | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2004 | ||
| Thema's: | ||