*eenzaam*
Eenzaam
Ik verdrink in je ogen
Zoals een mens in de zee
Je nam me vast
Als de redder in de zee
Je keek me in de ogen
Dat de redder niet zou mogen
En toch...
Dan zie ik de maan
En voel ik me toch nog zo eenzaam.
Ik verdrink in je ogen
Zoals een mens in de zee
Je nam me vast
Als de redder in de zee
Je keek me in de ogen
Dat de redder niet zou mogen
En toch...
Dan zie ik de maan
En voel ik me toch nog zo eenzaam.
Reacties op dit gedicht
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Zaterdag, september 11, 2004 22:51 |
| mooi verwoord...... liefs en xx |
|
| Gracia Groen: | Zaterdag, september 11, 2004 22:18 |
| Gered worden door degene, in wiens ogen je verdrinkt? Het lijkt in tegenspraak te zijn. Misschien daarom dat eenzame gevoel? Groet, Chris |
|
| jij: | Zaterdag, september 11, 2004 20:38 |
| Eenzaam kan je je voelen.. Maar zal je niet altijd zijn! KuSs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vlien | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2004 | ||
| Thema's: | ||