*~*Groeiende Lach*~*

Mijn lach groeit weer
Mijn wekker doet me niet langer zeer
Als die rinkelt
Vlakbij mijn oor
‘Hallo, ik ben Annelies en ik zet mijn beste beentje voor!’
Mijn leven is niet langer één en al pijn
Voor vrolijke dagen moet er ook plaats zijn!
Negativisme hangt nog steeds in mijn achterhoofd rond
Maar een glimlachje verlicht steeds vaker mijn mond!
Mijn lach schalt door dat doffe klaslokaal
Ik wikkel vrolijke dingen rond me als een warme sjaal
Iets dat de pijn buitenhoudt...
Met vrolijke, warme herinneringen krijg ik het steeds minder koud!
Mijn wereld die ik schiep wordt een behaaglijke cocon
Ik wentel me erin en hef mijn gezicht op naar de zon,
De wereld om me heen keert zich plots weer snel,
Maar ik lach en weer me even fel
Tegen onverhoede tegenslagen...
Pijn in een leven komt echt in vlagen.
Het leven is moeilijk
En echt vol pijn
Maar toch zijn er mensen die er steeds voor je zijn

De wereld om me heen
Is een zelfzuchtige plek
Ik draai rond de kosmos
En prik mijn eigen zeepbellen lek...
Het kan me niet meer schelen!
Dromen gaan op den duur ook vervelen...

Ik heb een goede vriendin
Een pracht van een meisje
Mijn band met haar geeft mijn leven weer zin!
Mijn gesprekjes met haar
Zijn een soort mini-paradijsje!
Ze laat mijn glimlach groeien!

Ik heb iemand
Waar ik nog steeds van hou
En hij leeft blijkbaar in een land
Zonder eenzaamheid en zonder kou...
Hij laat mijn glimlach groeien!
Hij helpt me
En laat mijn donkere gedachten verschroeien
In een bad vol licht...
Hij heft mijn hart op
En kust mijn gezicht...
Hij hangt op een vreemde manier aan mij vast...
Die mensen verlichten langzaam maar zeker mijn last!

Het leven is mooi, een waar geschenk
De vriendschap maakt me tot haar prooi
En ik geef me over, voor ik me bedenk.