dezelfde stemmen
telkens weer dezelfde woorden
die me de grond inboren
mijn eigen stemmen
die telkens weer beginnen zeuren
ik kan het niet meer verdragen
wat er allemaal rondom mij gebeurt
ik kan het zelfs niet meer aanhoren
wat er allemaal over mij verteld wordt
waarom ben ik zo'n flauw meisje
waarom kan ik dit niet meer aan
het is moeilijk om te blijven leven
met een tekort als dit
telkens weer in de grond geboord worden
door stemmen in mijn hoofd
en stemmen rondom mij
die ik eigenlijk niet kan horen
Reacties op dit gedicht
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Zondag, september 12, 2004 16:07 |
| kom op ga je zelf niet de grond in stampen....... je kan het.. koppiej op he liefs en xxx |
|
| nienk: | Zondag, september 12, 2004 16:06 |
| hm.. moeilijk gedicht, maar mooi geschreven. liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lente | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2004 | ||
| Thema's: | ||